De schenking van Francesco PETRARCA - die in de 14de eeuw zijn bibliotheek schenkt aan de Republiek - gevolgd in 1468 door de schenking van kardinaal BESSARIONE (die meer dan duizend Latijnse en Griekse manuscripten telt, en ook de kostbare Byzantijnse wetboeken) liggen aan de oorsprong van de stichting van een zeer belangrijke Staatsbibliotheek, de MARCIANA bibliotheek (die later de bewaarster zal worden, samen met de bibliotheek van de Universiteit van Padua, van alle boeken uitgegeven in de Venetiaanse Staat).

Ze wordt ook de Libreria VECCHIA of Libreria SANSOVINIANA genoemd gezien zij gehuisvest is in het gebouw dat door SANSOVINO (1486-1570) werd opgericht en door SCAMOZZI (1552-1616) afgewerkt.

SANSOVINO, Toscaanse architect, die uit Rome vluchtte in 1527, werd de geprivilegieerde uitbeelder van de Republiek voor alles wat te maken had met architectuur en urbanisme. De Bibliotheek, eerste voorbeeld van klassieke architectuur in Venetië, presenteert een van beeldhouwwerk voorziene decoratie waarvan de inspiratie zeer sterk put uit de klassieke mythologie. De MARCIANA bibliotheek behoort tot de grootste en belangrijkste Italiaanse bibliotheken.

Ze telt ongeveer één miljoen boeken, onschatbare manuscripten en wiegendrukken (meerdere uitgaven van de drukkerij van Aldo MANUZIO), zeer mooie nautische kaarten, de beroemde planisfeer (15de eeuw) van FRA MAURO en, meesterwerk van de verluchtingskunst, het kostbare GRIMANI brevier, geïllustreerd met honderd en tien Vlaamse miniatuurwerken (15de-16de eeuw).

In «Venise, la ville et son architecture» van Richard GOY (Uitgeverij Phaidon ; Paris 2002) kan men lezen op blz. 136 : «La Bibliothèque est considérée comme le Chef d’œuvre de SANSOVINO. Somptueusement décorée tout en étant rigoureuse, elle est rythmée de façon majestueuse par des colonnes d’ordre dorique au rez-de-chaussée et d’ordre ionique à l’étage. Leurs proportions harmonieuses résultent des solides connaissances qu’avait SANSOVINO des édifices de la Rome classique. La forme monumentale de la Bibliothèque et ses nombreuses références classiques savantes, influencées par BEMBO, avaient pour but d’éblouir le visiteur. Conçue comme le siège du savoir, prônant les valeurs de la Renaissance, elle devait simultanément être ouverte et accessible».